Registreren MockUp
Het Diaconaal Platform Enschede

Vrijwilliger Worden

Het Diaconaal Platform Enschede heeft vrijwilligers nodig. Zonder hen zou onze roeping alleen maar bij woorden zonder daden blijven. Je bent van harte welkom als jij je als vrijwilliger aan wilt sluiten. We geven je geen salaris, maar we gaan ervan uit dat jouw innerlijke houding en motivatie je bewegen om uitdrukking te geven aan daadwerkelijke naastenliefde. Het is geweldig om iets voor een ander te mogen betekenen. Onze huidige vrijwilligers hebben inmiddels ontelbare positieve verhalen die je zeker een keertje zou moeten horen.

Op deze site vind je een verscheidenheid aan diensten die we verlenen. Heb je affiniteit met een van deze diensten en zou jij je willen inzetten voor je medemens? Neem dan contact met ons op!

Wordt vrijwilliger
Afspraken

Wat bieden wij

  • Een inspirerende werkomgeving
  • Een informele werksfeer
  • Grote individuele inbreng (blijf vooral jezelf)
  • Opleiding/cursussen waar nodig

Wat verwachten we van je?

  • Inzetbaarheid tussen 2-8 uur per week
  • Een positieve christelijke levenshouding
  • Een hart voor mensen
  • In sommige gevallen verlangen we een ‘Verklaring Omtrent Gedrag’ vanwege financieel gevoelige zaken. De kosten voor deze verklaring worden volledig door ons vergoed.

Verhalen uit de praktijk

Verhaal #1

Moeder & Zoon

Gelukkig ziet ze met regelmaat haar familie. Maar dan op een dag staat haar zoon voor de deur: net gescheiden! Berooid van alles gaat hij naar zijn moeder. En zoals een echte moeder neemt ze hem op. Ja…. hij krijgt binnenkort wel een huisje. Maar na anderhalf jaar schuift hij nog steeds dagelijks zijn voeten onder haar tafel. Het ging allemaal anders dan verwacht. Haar zoon komt zonder werk te zitten en hij raakt in de schulden. De levensavond van deze alleraardigste moeder dreigt volkomen in het donker te verdwijnen. Zonder dat haar andere kinderen het weten betaalt ze de ene rekening na de ander voor haar zoon. Het onvermijdelijke voltrekt zich. Ook moeder raakt in de schulden. Gevoelens van schaamte, machteloosheid, verdriet en wanhoop bekruipen haar. Ze durft er met niemand over te praten. Toen het punt bereikt was dat de huur niet meer betaald kon worden werden we ingeschakeld door een wijkcoach. Bij ons heeft ze een luisterend oor gevonden. We hebben haar wekelijks bezocht en alles voor haar in kaart gebracht. In nauwe samenwerking met de Stadsbank Oost-Nederland zijn haar schulden gesaneerd. Nog even en ze is schuldenvrij. Zoonlief heeft inmiddels zijn eigen optrekje. Op haar levensavond lacht het leven haar weer toe. Haar dankbaarheid was overweldigend en heeft ons echt in tranen verzet. Het was niet gemakkelijk, maar zeker niet onmogelijk.

Verhaal #2

Een moeder met haar drie kinderen

Alles gaat tegenwoordig digitaal. Iedereen heeft zijn eigen burgerservicenummer. Bij het werkplein willen ze graag dat je even inlogt op MijnUWV en je gegevens bijhoudt voor je werkmap. Datzelfde geldt voor de belastingdienst en nog ontelbare andere overheidsinstellingen. Maar wat als je geen PC hebt? Wat als je niet begrijpt hoe dit allemaal werkt? En daar hoef je echt geen 80 jaar oud voor te zijn. Zo kwam er een moeder met drie kinderen bij het Formulieren Adviespunt. Ze was radeloos en had via het Stadskantoor gehoord dat ze bij ons terecht kon voor hulp met het invullen van een aanvraag bijstandsuitkering. Na een lang gesprek bleek dat er op vele terreinen van haar leven grote tekorten waren ontstaan. Niet alleen financieel, maar ook op sociaal-emotioneel terrein. We hebben niet alleen de aanvraag voor haar verzorgd, maar haar ook verder geholpen en de juiste instanties ingeschakeld. Ze krijgt nu wekelijks een voedselpakket van de voedselbank en heeft aanspraak op de kledingbank. Ook ontvangt ze het kindpakket van de gemeente Enschede. Het was allemaal niet gemakkelijk, maar het ‘zonnetje’ is weer gaan schijnen.

Verhaal #3

Mo uit Syrie

Hij is nog maar 19 jaar oud en kent heg noch steg in Enschede. Drie keer per week gaat hij naar het ROC voor een taalcursus. Verder komt hij weinig de deur uit. Hij kan maar moeilijk contact leggen. Hij spreekt immers mijn taal niet. Toevallig loop ik hem tegen het lijf. Hij heeft een brief in zijn hand, maar hij snapt er niets van. Met enkele bewegingen laat hij mij zien dat hij wat hulp nodig heeft. Het lukt ons op een of andere manier elkaar te vertellen waar het om gaat. Zo is het begonnen. Nu tref ik Mo geregeld en spelen we soms een partijtje schaak, of we gaan samen de stad in om hem te laten zien waar hij alles vinden kan. Hij wist niet waar de winkels waren. Het ziekenhuis had hij nog nooit gezien, maar inmiddels weet hij ook waar de fietsenmaker zit. Ik zie Mo de laatste tijd wat minder. Hij is bezig! Hij zet zich in als vrijwilliger om anderen te ondersteunen die met dezelfde problematiek worstelen. Volgend jaar mag hij examen doen voor zijn inburgering. Ik overhoor hem!